परवा रूम वर गप्पांमध्ये मला एक जुना किस्सा आठवला.
"एक बात पूछे? बुरा तो नहीं मानोगे?" नंतर कही महिन्यांनी रफिक भेटला. पहिल्यांदा भेटलो, तेंव्हा व्यवस्थित इंन केलेला चेक्सचा शर्ट घातला होता. बराच वेळ तोंडाचा चंबू करून आमचा अभ्यास करत होता. मग एक अत्यंत त्रस्त भाव आणून सांगू लागला, "Gentlemen can I take a minute of yours?"
"आयला इंग्लिश!!"
"I was here for a job interview, and have no money to go back."
मग मनात म्हंटला 'ट्राफिक सिग्नल आम्ही बघितलाय भाऊ'
पण तरी त्याचं सांगणं सुरूच...
"They dont give me the job, I came here from a long way just to hear this. Everyone is corrupt."
आता हा कधी पण पैश्यांची मदत मागणार, मी त्या हिशोबाने त्याला कसा टोलवायचा - हा विचार करून घेतला.
"What is your name?"
"आकाश"
"I am Rafiq."
"Okay Rafiq, nice to see you."
"Did you have your tea?"
"Thank you, I just had one."
"So where was I? yes, there are plenty of jobs out there, but you have to pay first to get the job. Its very bad for us. Everyone out talk money, It is very bad for us. If you have any such problem then go to ---- ke dargewale baba. Baba will solve your problem is one paisa. See even Baba talks money."
अरे भावा तुला सांगायचं काय आहे?
"Now I have to leave. मिलते रहना|"
हे बोलून तो निघून पण गेला! आरेच्या हा काय किस्सा होता?
दुसऱ्या दिवशी, रफिकभाई पुन्हा तिकडेच भेटले. आज शर्ट मळका होता.
"Good Morning Rafiq!"
"Aye Aakash!! Good Morning"
"Any more interviews?"
"I think, I'll go back home. I should earn some money to atleast buy myself a ticket. See even I have started talking money!"
तितक्यात एक गाडी पार्क करणाऱ्या माणसाकडे झेप घेत त्याने त्याची गाडी स्वच्छ करायचं काम मागितलं. थोडी मिन्नत करून मिळवलं.
मग त्याने एका रिकामी पाण्याची बाटली घेतली, जवळूनच त्यात पाणी भरून घेतलं. मग खिश्यातून एक चिंधी वजा रुमाल काढला आणि पाण्यात भिजवून भिजवून गाडी पुसू लागला.
मी तिथून निघालो.
"Aye Aakash!"
तिकडे हात चालूच होता.
"If I wash bikes like this, I can go home by tonight."
"Oh thats great. Goodluck with your job search."
"Shukriya!"
चालतांना माझ्या डोक्यात विचार आला, हा माझ्याशी बोलायला का आला होता? न ह्याने मला पैसे मागितले.
आला बोलला.
काल थोडा त्रस्त होता, आज जिद्द आहे.
