Indian Student's Surviving Manual

30 January 2010 वेळ: Saturday, January 30, 2010
Chapter 1: Introduction

This Manual is entierly based on the keyword SURVIVAL

S-Seize up your dreams
U-Use not your senses
R- Remember where you are - In INDIA (bro!)
V-Vanquish your dreams
I-Improvise (feel good)
V-Value Living
A-Act like the rest
L-Live by others Wits - But for now learn the basic skills!!


CHAPTER 2 - Psycology for survival


Bass bhaiyya, tu hi woh sher ka baccha hain (jungle mein kaun gaya tha na pucho). Aaj tu padhega, Marks Layega, kal naukri payega! Kisi Multinational Company mein kaam karega. Saal mein medical aur casual pakad ke 15 din chutti milegi. Agar koi aachi Kamayi karne wali ladki mil jave toh aish hi aish!


CHAPTER 3 - Survival Planning

Planning according to the trend. Now-a-days due to recession no one's opting for computer engineering! MBA karo bhaiiyaa.....


CHAPTER 4 - Basic Survival

Be well groomed however gay it looks. Never forget to even tuck in your round neck t-shirt! Afterall "First impresson ijj last impresson!"
Be as spineless as you can.
Dont bother even if anyone chews off a bite of you, untill you're scoring more than him in your terminal exams!
Eat as many churna's, follow every activity that increases memory. Then may it be somthing like combing your hair while you brush your teeth or what-so-ever.

(Gives mental satisfation of being SHARP!!)


CHAPTER5 - Shelters

Varies from the stage you are at!

School - Teachers Staff room, or helping the librarian.
Junior College - Library (completing journals)
Senior College - Nerds are busy studying at recreational places like > parks/maidan/canteen (Never seen them studying at the local paan-wallah)

Office - Boss ki chato~




CHAPTER 6 - Booze Procurement


In college day's, its a myth that appearing for your exams in a drunk state brings you better scores! But the fact is, you dont remember shit about what you've written. So chill maadi! Have some more taadi!
Sources of booze - hostel peon, local liqour shop, sometimes even desi is the preference. (Every student has a potential to be a good economist.) Some of them have also tried preparing on their own. Thanks to Google.

The more you drink, the more fearless you get about your grades. Finally killing the stress is also a part of surviving the competition.



CHAPTER 7 - Knowledge Procurement

Never waste time understanding the topic. To understand you got-to read many more books, which is waste of time. Ratta maro! Copy karna jame-na jame, ratta maro. kuch samajh mein aaye na aaye. Bacchu iss race mein rehna hain ki nahi?



CHAPTER8 - Survival use of the college staff

The lab assistants are always the needy ones. Offer a chai, pass a nip(180ml) of red rum as he's sipping his chai. Now be not worried about the grades! No matter who's the external examiner.
Viva's - I dont think you're that dumb to butter your lecturers :P

Staff Identification - Spot the peon who's got the largest pot belly, red eyes, smells like ghutka, displays to be the closest to God. Get one of your target right, you'll get the remaining list from him.



CHAPTER9 - Dangerous Staff

Mostly the old feminine staff, with shrill voice. ( above 110 - 130 DB) The one who wears the same old safari for 15 days or even longer.....Never try to negotiate your scores with these creatures. Can also proove fatal, and a suspension letter in your hand.

How to Handle them - Be extra inquisitive about the lecture just delivered. Slog to find out a problem, in order to get it rectified from this staff! Attend their lectures even when you're on your death-bed! Once you get an invitation for a cup of tea at your staff's place, consider it done. And remember not to meddle up emotions with your staff's hot daughter.




CHAPTER10 - Dangerous Animals


The nosy one's around. Checkout if theres a guy who's 5 feet 6 inches tall, weighing around 52 kg's., wears a spectacle just to look nerdy. He's the one. Not the one from matrix. He's the one who solves the matrices first. He might turn up nosy and disrupt the tactful handling of the dangerous staff.

How to keep him away - See to it, he's always on the 9th cloud! Call him your elder brother, Jitna "BHAV" khata hain.....Khila-de! Kabhi canteen mein, uske chai ka bill bhar dena! (these nerds can turn up as stingiest animals on the earth)



CHAPTER11 - Field Projects

Fake certificates are always welcome. Save all this time to build up a better project. The Project to be submitted will be the crucial one! slog for the stupid robot to start rotating its wheels for you! Now the device-cum-robot you gave birth to runs at the speed of 5 km/hr and you're sure to score 18/20 lol!



CHAPTER12 - "Kadki" Survival
Gamble! Teen pati is the only game where you can make some bucks. Even the small scale local "satta"(betting) can help you win chai's at canteen. Look around and you'll be blessed with such numerous ideas.


CHAPTER13 - Signaling techniques

These are essential when you're in an examination hall. Totally blank about whats printed in the question paper.

i) Hold your handkerchief between (Main question no.) fingers and thumb, wipe your forehead.
ii)(sub-question no.) fingers to scratch your beard.
iii) Twist your neck - to turn the page
iv)pass the calculator/ ask for the log table - to alert



CHAPTER14 - Survival movements in hostile areas


If at all its necessary to get the micro-xerox out > see to it, the xerox can be secured within 4 seconds. Thats the reason why you find chewing-gum's stuck under your desk.


CHAPTER15 - Camouflage


Girls can take maximum benifit of a camouflage. Scribbling notes on the "duppata's" are mostly unseen.


CHAPTER16 - Contact with people

Saab ko apna "BHAY" bana ke chalo! Kabhi koi tension nahi hoga!!



CHAPTER17 - Survival in Man-made-Hazzard


Aur itna sab karke bhi gocchi ho-gaya toh, bhai mentos khao - apni akkal lagao :D

अतिप्रसंग

वेळ: Saturday, January 30, 2010
खाडखाड... खाडखाड... खाडखाड... खाडखाड... रात्री १:३० वाजताच्या काळोखात निव्वळ लॅपटॉप स्क्रिनच्या अंधुकश्या उजेडातसुद्धा बंड्याची बोटं किबोर्डवरुन सफाईने फिरत होती. किबोर्डकडे बघायची त्याला तशी गरजच नव्हती. बंड्या, बबडी, गुंड्या, गुड्डी, पप्या, पपली सगळे आज बऱ्याच दिवसांनी एकत्र ऑनलाईन येऊन कॉन्फरन्स करुन बोलत होते. बाहेर बर्फ पडायचा थांबलेला. पण थोडा पाऊस पडून गेल्याने हवेत ओलावा आलेला आणि त्यामुळे नेहमीपेक्षा जास्तच थंडी वाटत होती. रजई घेऊन अघळपघळ अंथरुणावर पसरलेल्या बंड्याला उठून हिटर चालू करुन येणं जिवावर येत होतं. थोडं इकडे तिकडे होउन बाजुलाच बिछान्यावर पडलेलं जॅकेट चढवुन बंड्याने पुन्हा अंगाभोवती रजईचा कोष केला. आजचं जेवण नेहमीप्रमाणेच उशिरा झालेलं. सगळ्या मित्रमंडळींशी ऑनलाईन गप्पा चाल्ल्याने झोप पण येत नव्हती. कदाचित आजची रात्र नेहमीसारखिच जागुन काढायचा बंड्याचा बेत होता. कॉन्फरन्समधे गप्पांना अगदी बहर आलेला. 
खुप दिवसांनी अशी मैफिल रंगली होती आणि अचानक... बंड्याच्या पोटात एक कळ उठली. वीज जशी क्षणभर चमकुन जावी तशी ती कळ नाकपुड्या आणि भुवया आकसलेल्या चेहऱ्यावर स्पष्ट उमटली. पोटावर घेतलेल्या लॅपटॉपला लावलेल्या हेडफोनचा ऑडिओजॅक रुतल्याने दुखलं असेल असा साधा विचार करुन बंड्यानं हेडफोन काढून ठेवले आणि पुन्हा चॅटींगमधे मश्गुल झाला. थोडावेळ असाच गेला. आणि बंड्याच्या पोटात अजून एक जोरदार कळ आली. मात्र ह्यावेळी आधिपेक्षा जास्त तीव्रतेने. बंड्या थोडा अस्वस्थ झाला. लॅपटॉप बाजूला ठेऊन उठुन बसला. अश्या कळा का येतायत विचार करता करता अजून एक जोरदार कळ आली. वाटलं कोणीतरी आतडं पिळतय. फुगा फुगवावा तसं कोणी पोटात ठासून हवा भरलीये आणि तट्ट भरलेलं पोट कधीही फुटेल असा भास बंड्याला झाला. दोनचार ढेकरा मारुन तो ताण कमी करण्याचा निष्फळ प्रयत्न करता करता उलट पुन्हा जी कळ आली त्याने तर बंड्या टुण्णकन उडी मारुन बेडवरच उभा राहिला. स्प्रिंगच्या त्या बेडवर तोल नं राहिल्याने धड उभं रहायलादेखिल जमत नव्हतं. एकाच जागी दाबल्या गेलेल्या त्या बेडच्या खड्ड्यात एखाद्या कृष्णविवरामधे अंतराळातले घटक आकर्षित होऊन सामावून जावेत तसे बेडवर असलेला लॅपटॉप, सेलफोन, हेडफोन, माऊस, हार्डडिस्क खेचले गेले. वायरिंच्या गुंत्यांच्या विळख्यात बंड्याचा एक पाय अडकला. पांघरुण विस्कटलं. अंगावरची चादर नीट बाजुला झाली नव्हती. त्यात नेहमीप्रमाणे बेडवरच वाळत टाकलेला टॉवेल ह्या सगळ्यांच्या सरमिसळीत सामिल झाला. बंड्याचा दुसरा पाय त्यात फसला. आणि उठता उठता केलेल्या उठाठेवीत बेडवरच उताणा झाला. पोटातला कल्लोळ वाढत चाल्लेला. बंड्या वैतागला. च्यायला, नेमक्या वेळी सगळं कसं काय अधेमधे तडमडतं माहित नाही, चिडचिड करत बंड्या पुटपुटला. तसाच हात लांब करुन बाजुच्या टेबलवरचा टचलॅम्प लावायचा प्रयत्न केला. पण तोदेखिल त्याच्या कक्षेत नव्हता. नेमका तो सोडुन टेबलावर असलेल्या बाकीच्या वस्तु पेला, पुस्तकं, कॉफीचा कप, सीडीज, चाव्या, वॉलेट हाताशी लागल्या आणि त्याच्या चाचपडण्याने इकडे तिकडे पडल्या. बंड्या धुसफुसला. बेडवरच्या पसाऱ्याशी चाल्लेल्या झटापटीत अंग तापलं. चेहरा घामेटला. सगळ्या गोष्टी तश्याच उडवून लावत कसाबसा उभा राहिला आणि बेडवरुन सरळ उडीच मारली. अंधारात मारलेली उडी डायरेक्ट समोरच्या भिंतीवर पडली. भिंतीने बंड्याच्या थोबाडाचा चांगलाच मुका घेतला. त्यात पायाखाली स्पाईक गार्ड, स्पिकर, बॅग आल्याने बंडुरंग पुनःश्च कोलमडले. त्यात पुन्हा चपला शोधायची गडबड. मिळाल्या तर त्या उलट्या चढवल्या. बंड्याची तगमग वाढत चाल्लेली. कश्याबश्या चपला चढवून बाथरुमकडे धूम ठोकली. 
धापा टाकत बंड्यानं बाथरूमच्या नॉबला हात टाकला. पण दरवाजा उघडेना. कोणीतरी आधीच तिकडे मुक्काम लावलेला. पायाखालची जमिन सरकत चाल्ल्याचे भास बंड्याला होऊ लागले. आपले अवयव शिथिल पडतायत, त्यांचं नियंत्रण सुटतय असं वाटायला लागलं. शरीर आकसलं गेलं. एक पाय आपोआप दुमडला गेला. एखाद्या बगळ्यासारखा बंड्या एका पायावर बाथरुमच्या बाहेर उभा होता. एका हाताने पोट गच्चं आवळत दुसऱ्या हाताने दरवाजा बदडला. कोणी नरडं दाबाव तसं झालेलं. बंड्यचा आवाज फुटेना. "आब्बे... कौन गया है??? कितना टाईम लगेगा???" ओरडण्याचा जोर नको तिकडून निघायचा म्हणून सावकाशीनं विचारणा केली. खोल कुठुन तरी आवाज आला "हा, एक मिनिट,  आया रुक..." एक मिनिट म्हटल्याने बंड्याच्या जिवात जीव आला. पण तो एक मिनिटसुद्धा बंड्यासाठी मोठा काळ होता. प्रत्येक सेकंद येवढा मोठा असतो की आपण त्यात एक अख्खं आयुष्य जगु शकतो असले भलतेसलते विचार डोक्यात थैमान घालू लागले. "जल्दी आ..." बंड्याची विनवणी कम आज्ञा होती. मिनिटाभरात दरवाजा उघडला गेला आणि चिंटू महोदय बाहेर आले. "हम्म्म... जा... क्या..." चिंट्याचं बोलून होत नाही तोवत त्याला धक्का देऊन बाजूला करुन बंड्या बाथरूममधे घुसला. दरवाजा धाडकन चिंट्याच्या तोंडावर मारुन आत बैठक घेतली. बंड्याचा जीव बराच गडगडाट करत भांड्यात पडला. चिंट्या काय ते समजला आणि निमुटपणे त्याच्या खोलीकडे रवाना झाला. एक दिर्घ निश्वास सोडत बंड्याने कधीपासून अडकलेला श्वास मोकळा केला. (चिंट्या अजून काही वेळ तिकडे असता तर घुसमटून तडफडत मेला असता.) बंड्या निवांत झालेला. आणि अजुन एका विचाराने त्याच्या काळजात धडकी भरली. टॉयलेट पेपर...???!!! मागच्या टायमाला तर रोल संपलेला... बंड्याची मुंडी गर्रकन मागे वळाली. मागे ठेवलेले कापसाच्या बोंड्यासारखे दिसणारे पुर्ण रोल पाहून बंड्याला भरुन आलं. उगीचच डोळे भरुन आल्यासारखे वाटले. 
तब्बल १५-२० मिनिटं चाल्लेला हा कार्यक्रम संपवून, तजेलदार होऊन बंड्या बाहेर आला. त्याच्यावर गुदरलेला अतिप्रसंग आता टळला होता. त्यातुन निभावून गेल्याचं प्रचंड समाधान बंड्याच्या चेहऱ्यावरुन ओसंडून वाहत होतं. पिसासारखं हलकं झालेल्या शरीराने हलत-डुलत तरंगत बंड्या किचनमधे आला. आणि रिकामं झालेलं पोट भरण्यासाठी पुन्हा कपाटं धुंडाळू लागला.

(कृपया नोंद घ्यावी: हा लेख वाचल्यानंतर, वरील (अति)प्रसंग हा लेखकावर गुदरला असेल आणि तो बंड्याच्या नावावर बिल फाडून खपवला गेला आहे असा वाचकांचा गैरसमज होण्याची शक्यता आहे. तर तसे काही नाहीये. शिवाय वरील प्रसंगाशी साधर्म्य असलेले अनेक प्रसंग आपल्या ऐकिवात/अनुभवात आले असतिल. त्यामुळे ते काल्पनिक असे नाहीत. कल्पनाशक्ती आणि अतिशयोक्ती ह्यांची सरमिसळ आणि लेखकाकडे मुबलक प्रमाणात असलेला मोकळा वेळ ह्यांतुन वरील प्रसंगनिर्मिती केली गेली आहे. तसंपण लेखकाला सत्य घटना नको तितक्या रंगवून, अधिक नाट्यमय, रोमांचक, थरारक पद्धतिने मांडायची खोड आहे. असो... तुम्ही असे पिवळे पडल्यासारखे का दिसताय???)

आपला,
(निभावलेला) सौरभ

Phir Mile Sur

27 January 2010 वेळ: Wednesday, January 27, 2010
From last few days, there've been advertisement's about the upcoming "Phir Mile Sur".

Mile Sur mera tumhara - one of the nostalgic song belonging to our old cherished memories.

Mile Sur - was concived by Suresh Mallick. It was aired on air from 15th August 1988 on Doordarshan, as a national integrity project.
After 22 years
Arti and Kailash Surendranath have recreated and presented it as "Phir mile sur." The word "Phir" being prefixed, the essense of the orignal vergion got discarded. The root cause of the track - Mile Sur is seen no where in the Phir Mile Sur. Its hard to make out the motive of this remake. It's just to add a bunch of western instruments, and and a short introduction to the bollywood celebreties.

Look at Amitabbh Bacchan, He's found a perfect formula of singing! Bacchan sir this isnt the Mehbooba remake from Raam Gopal Verma's Aag. The way you've recited

"Sur ki nadiya,
har disha se,
beh ke sagar mein mile,
baadalo ka roop leke,
barse halke halke."

Sounded more like the way you recited -
"Mehbooba, Mehbooba,
ek udhar, ek idhar,
dono ki fitrat hain jaan lena,
kaunsi sali maut jyada maza deti hain ye dekhna hain'
Aye Tambe tu kaunsi maut marega re?"

Jaaya Aunty its really bad to be seen no-where when the whole family is on camera. By the way was it so necessary to get the couple of the decade (Abhi-Ash)? We definately have many more great actors compared to Abbhishek & Aishwaryya.

The whole track being 16 minutes long, does not seem to be in a flow. Tell me, did the censor board rip of the bits projecting Raakhi Sawant and Mallika Sherawat?

I cant forget the part where you have managed to get Salmaan without his shirt! Salmaan bhay we also appreciate your acting skills when you're wearing your shirt.

Looking at Deepika, it makes me feel like the regular BSNL advertisement on TV. Was it so tough to find a perfect face for India? See atleast Priyanka has done LUX adv. before. There's a possibility, that all the great women were busy with their own job, Deepika was the only jobless one!

Even Aamiir you dont need to get every act blended in the same success formula. Okay dude, we know "Tare Zameen Par" was a huge hit, so no need to mix up your roles. Atleast you should've taken care of giving different expressions. Not again the same expressions from Bum Bum Bhole. Same goes to Shahid and SRK. Ranbir I wont ripp you, there's no point in assaulting someone who's not acted before.

Finally it was sad to see a 15 minutes video highlighting the bollywood, and just to keep the remaining aspects in the race they got 30 seconds of sports and 30 seconds of defence in the video. Did the director of this video just overlook the fact - We have many more eligible personalities from various fields. NO, the focus was just supposed to be on the Celeb's. Was it a Page 3 party or something? Do the above mentioned personalities happen to overshadow APJ KALAM, Ratan Tata, Sachin, Pt. Hariprasad Chaurasia......
If the motive was to go on with such an insensible vedio, why not add PRINCE? Thank God they didnt add Arushi's photograph to make it a hype.

Let me tell you one thing Mr. Director, This was a very poor attempt of putting forward the remake of "Mile Sur." From my side its a big NO.

Anyway's last but not to forget > Ustad Amjad Ali Khan and Pt. Shivkumar Sharma have performed to their best :)


Here are the Links, Decide it for yourself:

The Orignal Video:




The Remake:









Portraits

26 January 2010 वेळ: Tuesday, January 26, 2010
Varun-Renuka gifted me with a Canon-D350 EOS.
Was trying my hand at portraits.
Here are two of them.

After a filling lunch of "surmai", "bombil" and chicken curry followed by makkhan-wada's and other delicacies brought by Aaji......
The Green-yellow curtains were filtering out the harsh light from the window.
with baba wearing white, my fingers made the shutter do its job!


How can one miss Ananya from giving some extraordinary looks :)

Kasab

22 January 2010 वेळ: Friday, January 22, 2010
आज संध्याकाळी सहज फिरत फिरत आर्थर रोड ला "गेल्तो", परत येताना म्हणलो टॅक्सी ने जाउ यात!



एका काळ्या-पीवळी ला हात दावला. आतल्या उर्मट भैीय्याने काही-ही हाव-भाव न दाखवता तसाच बसून रायला. मायला, मला वाटला नसन् यायचा याला. मी परत दुसरी टॅक्सी हुड्कू लागलो, तर मला म्हणे - "चलो, बैठो. ई छोटी बात पे नाराज हो गये आप." आन् ह्या-ह्या करत आपले गुटख्याने रंगलेले लाल दातांच्या फटी मधून हसला. असन्न, म्हणल ह्या भैययांची विनोद करायची पद्धत.





२-४ चौक पुढे जात नाय, त्यो बगाल तिकड नाका बंदी. एक "बॅरिकेड" चुकवला की दुसरा यायचा. मग डाव्या हाताला "मुंबई मध्यवर्ती कारागृह" दिसला.......... म्हणून्न येव्डा बंदोबस्त लावलाय व्हय! चालयच्च म्हणा. तेवढ्यात आमचा भैीय्या "जानकारी" द्यायला लागला! (भैीय्या माहिती देतो असा तुम्ही कधी एकलाय काय?......हा, तर ते "जानकारीच" देतात.)



"ये कसाब को इधर ही रखे हैं|, उसका अंडा सेल यहाँ से दिख्ता हैं|" वाक्य संपता-संपता त्याने एका बाजूला हात हलवला. मी खिडकीतून बघितला, काय दिसला नाय. भैीय्या ने लगेच गाडी चा वेग कमी केला. एखाद्या वाहन-चालकाने महालक्ष्मी, सिद्धिविनायक समोरून जाताना गाडी हळु करावी तशी - हळु करून नीट दर्शन घडावे हीच माझया भैीय्या-ची इछा व्हती. अन्न तेव्ढ्यात मामा-न आम्हाला आडवला. "तपासणी" कराया आडवले-ला. मी सायेबांना लगेच खीस्से रिकामे करून दावले.



मग आपणबी लगेच आपली गाय छाप काढली. "का व, ते कसाब खरूखार आतिर्येकी हाय का व? त्यो मराठी पण बोलतो म्हने...."

साएब तंबाखू मळत "नाय हो, कसला काय....नेमका त्यो राज साहेबांच्या दहशाति मूळे मराठी शिकलाय. हा अरेस्ट केला आणि कैदेत टाकला, पहिली मागणी केली ती - लोकसत्ता! जनाब - कुमार केतकरजी के संपादकीय पढ्ना चाहते थे| हे बिर्याणी वग्रे नंतर च्या गोष्टी. परवाच, त्याने ३ ईडियट्स बघायची जिद्दही केली. मग काय काल संध्याकाळी जड्ज साहेब स्वतः मंजुरी घेऊन आले. त्यांना पण आता मनवीया हक्क समितीच्या पाचकळ गोष्टीवरुन घेराव सहन होत नाही."



म्या तर आ वासून बघत बसलेलो, तर २ गिटार वाजवणारे कसाब च्या अंडा सेलमधे शिरले.....



थोद्यवेळाने शब्द येऊ लागले.......









Pura saal hum

Mar mar ke jee liye

Ek pal to ab humein jeene do

Jeene do

Na na na….Na na na….Na na na….Na na nana na….

Give me some sunshine

Give me some rain

Give me another chance

I wanna blow up once again

(Chorus 1993 blast’s ke kaidi)

Give me some sunshine

Give me some rain

Give me another chance

I wanna blow up once again

Kandhon ko Rocket launcher

Ke bojh ne jhukaya

Ak-47 chalana to khud

Papa ne sikhaya

Jeehaad karoge to jannat, varna jahanumm

Likh likh kar pada hatheli par

Taj, oberoi, Leopold ka chaala

Chuppe hue camera ne poora

Poora jawani jalaa daala

Jawani to gayi

Budhappa bhi gaya

Ek pal to ab humein

Jeene do jeene do

Na na na….Na na na….Na na na….Na na nana na….

Give me some sunshine

Give me some rain

Give me another chance

I wanna grow up once again

Na na na….Na na na….Na na na….Na na nana na….

Na na na….Na na na….Na na na….Na na nana na….

मराठी वादळ

16 January 2010 वेळ: Saturday, January 16, 2010
संध्याकाळी चय्त्याने फर्मान काढला- सगळ्यांनी फक्त मराठीतच संवाद साधायचा. इंग्रजी शब्दाचा वापर केल्यास त्याला फटक्याचा प्रसाद दिल्या जाईल. एकूण चय्त्याचि लांबी-रुंदी बघून त्याला नाही म्हणायची हिंमत कोणात नसतेच. शब्द माहीत नसेल, तर विचारून घ्या, पण इंग्रजी शब्दाचा उपयोग झालाच, तर मात्र त्याला माफी नाही.

पार्श्‍वभूमी:
चय्त्या ला त्याच्या काकानी त्याचा दूरध्वनी क्रमांक मराठीत लिहून द्यायला सांगितला. भावेचे माजी विद्यार्थी असून पण त्याला त्यात अडचण आली. मग झेवियर, गुरुकूल चा काय हाल असणार?


कट्ट्यावर परत:
सगळ्यांच्या हाताची खाज फट्ट-फट्ट आवाजातून निघत होती.
काही वाक्य तर जड पडत होती. आमचा चहा-वाला अनिल, जाम गोंधळ-ला होता.
"आरे आणखीन एक रिकामा कशय्पात्र आणा"

थोड्या वेळाने एक चहाचा कप, एक ग्लास आणि एक अश्-ट्रे घेऊन अनिल-राव आले!


साधा बोलण्यात "ओके" झरी आला तरी फटका असायचा.

कोणाला भ्रमणध्वनी संचा वर दूरध्वनी आला, की इतक्या जपून तो मराठी शब्दांचा वापर करताना कधीच पहिला न्हव्ता.

आज पाठ दुखतेय, म्हणून सकाळचा चहा 2 by 3 नाही केला. दोनात तीन चहा करून आणायला सांगितले!

तिळगूळ घ्या... ग्वाड ग्वाड ब्वोला...

15 January 2010 वेळ: Friday, January 15, 2010


Google.co.in logo on 14th Jan 2010 on occasions of Makar Sankranti

रंगबिरंगी पतंग, त्यांचा करकरीत मांजा, गुळाची पोळी, बाजरीची खुसखुशीत भाकरी, त्यावरचा तुपाचा गोळा, उसाचे कर्वे, ताजा हरभरा, गव्हाची लोंबी, आंबट-गोड बोरं, मातीचं सुगडं, तीळगुळाची वडी, हलव्याचे दागिने, गुलाबी थंडी, सकाळचं कोवळं ऊन, सूर्याचं उत्तरायण आणि एकमेकांना करून दिलेली गोड आणि फक्त गोडच बोलण्याची आठवण..... मकर संक्रातीच्या हार्दीक शुभेच्छा!!!

आपला,
(शुभेच्छुक) सौरभ

My Day!! 14th Jan, 2010

14 January 2010 वेळ: Thursday, January 14, 2010



Today was my day!! Yeah yeah! After a long-time My day finally arrived!!

1) I got to host a full-fledged corporate function for 6 hours in front of 60 International dignitaries from about 20 countries!! The script was also scripted by me!! I don't know I think Hosting shows in my poison of choice!! I love it!! Its like a new improved Ketaki takes over when it comes to Public Speaking!! Thanks to my superiors who trusted me with this responsibility! And thank you God for providing me this Amazing opportunity within the first 15 days of my joining! And yeas,also for my clean fumble-free performance! It was highly appreciated! : )

2)A Speech script that I wrote for some one got selected!! yipppeee!

3) I bagged the first trophy in office for dance @ the Bollywood Dance Nite!!

Am soo happy Diary, I can't explain!!! I hope I can get many such opportunities!!!

नविन वर्ष २०१० च्या शुभेच्छा

10 January 2010 वेळ: Sunday, January 10, 2010
हम्म्म... मला माहितीये शुभेच्छा द्यायला मी जरा उशीरच केलाय ते. नविन वर्ष २०१० चा एक आठवडा उलटूनसुद्धा गेलाय. माझ्यासाठी कोणतही वर्ष, वर्ष नसून एक मोठ्ठा दिवसच आहे. १२ महिन्यांच्या घड्याळाचा. प्रत्येक नविन वर्ष हे एका नविन दिवसासारखं असतं. डिसेंबरची रात्र सरलेली असते. त्या रात्री पाहिलेली स्वप्न साकार करण्याचा संकल्प आपण जानेवारीच्या गार पहाटे करतो. आणि ते पुर्णत्वाला आणण्याची धावपळ फेब्रुवारी-मार्चच्या सकाळी सुरु होते. मेच्या दुपारी थोडी विश्रांती मिळते. जुलै-ऑगस्टची भिजवणारी हळवी संध्याकाळ असते. सप्टेंबर-ऑक्टोबरच्या दिवेलागणीच्या वेळी गणेशोत्सव, ईद, नवरात्री साजरी करतो. नोव्हेंबरच्या रात्री आपल्या कुटुंबासोबत दिवाळीच्या फराळांचं जेवण आणि थोडं मनोरंजन करुन पुन्हा डिसेंबरच्या रात्री झोपायची तयारी... असो. तसं नविन वर्ष जेव्हा अगदी उंबरठ्यावर असतं तेव्हा आपण सगळेच नविन वर्षाचे जुने संकल्प पुन्हा नव्याने बांधायचा, सरत्या वर्षाचा आढावा घ्यायचा प्रयत्न करत असतो. मीपण तसा आढावा घ्यायचा प्रयत्न केला, जरा वेगळ्या पद्धतीने.

घड्याळात ००:००:०० चा ठोका पडला आणि ३१ डिसेंबर २००९ सुरु झाला तेव्हापासून ते ठीक ००:००:०० ०१/०१/१० चालू होईपर्यंत; त्या २४ तासात दर २ तासांनी मी फेसबुकवर माझं स्टेटस बदलत होतो. ते प्रत्येक २ तास २००९ सालाच्या एका महिन्यासाठी राखिव होते. त्या त्या महिन्यातल्या आठवणींची नोंद घ्यायचा एक साधा छोटासा प्रयत्न होता. त्याला काही प्रतिसाद मिळाले. आणि त्या आठवणींच्या नोंदी आता माझ्या साठवणीत आहेत. :)

---------------------------------------------------


---------------------------------------------------

३१ डिसेंबरचे शेवटचे ४५ सेकंद्स खरच लक्षात राहण्यासारखे आहेत. आर्चिस, गौरव, रोहन, कुशल NYC ला फिरायला गेले होते. आम्हाला परवडेबल नव्हतं म्हणून ७१६(अपार्टमेंट)चं बाकी पब्लिक मी आणि सुजय १४००(अपार्टमेंट)ला गेलो होतो. तिकडे सौरभ(दुसरा), अंकुश, अभिषेक, कुक्की(कृतार्थ) होते. रात्री ऑनलाईन गेमसेशन चालू होतं. आम्ही अगदी त्यात बुडून गेलेलो तेव्हढ्यात...

अंकुश: भाईयो, २००९का आखरी मिनट बचा है|

हम्म्म्... (बाकी सगळे)

अंकुश: देखो लास्ट ४५ सेकंद्स रह गये है न्यू इयर के लिए...

सुजय: अरे (फुल्ल्या फुल्ल्या)में गया न्यू इयर...

एका क्षणाचाही विलंब नं लावता, डोळे तसेच लॅपटॉपच्या स्क्रिनमधे गाडलेले आणि अजूबाजूच्या जगाचं सारं भान विसरुन गेममधे पुर्णपणे घुसलेल्या सुजयचा रिस्पोन्स ऐकून आम्ही खोखो हसायला लागलो.

अभिषेक: वाह... क्या स्वागत किया है| वो २०१० दरवाजेके बाहर होगा तो डर जायेगा| फुलटू दहशत...

नंतर सगळ्यांनी त्यांचे त्यांचे लॅपटॉप बाजूला सारले. सामूहिक काउंटडाऊन सुरु झालं.

१०...९...८........३...२...१... हॅप्पी न्यू इयर (टाळ्या, आरडाओरडा, गळाभेट, हस्तांदोलन...) झाल्यावर एक छोटासा छानसा चॉकलेट केक कापून आम्ही न्यू इयर साजरी केलं. कुक्कीने NYCला होत असलेल्या न्यू इयर सेलिब्रेशनचं लाईव टेलिकास्ट जरा उशीरा चालू केलं म्हणून शिव्या खाल्ल्या. बॉलड्रॉप होऊन गेलेला. आम्ही आमचे NYCला गेलेले मित्र गर्दीत कसे उभे राहून काय करत असतील ह्याचं अतिवाईल्ड इमॅजिनेशन करुन खिदळत होतो. काय माहित पण त्यावेळी फालतू जोक्स फुटत होते आणि आम्ही वेड्यासारखे १५-२० मिनिटं लोटपोट हसत होतो. एकंदर नविन वर्षाची सुरुवात हसतखेळत झाली.

(: ...wish you एकदम HAPPY वाला NEW YEAR... :)


आपला,
(शुभेच्छुक) सौरभ

Facts in Mumbai!

09 January 2010 वेळ: Saturday, January 09, 2010
1. In the December to February, India's celebrating the winter's - except Mumbai.

If you're in Mumbai and you think the temperature has fallen down, its getting cold. You get up - reduce the ceiling fan regulator by 1 unit.

Congratulations you've successfully demolished the cold :D


2. People here have a whistling cuckoo, crowing roosters as their mobile ringtones.


3.You are supposed to call an 8' x 10' clustered room a Hall.


4.Here riksha-drivers think the pedestrians need to be favoured.


5. If you don't understand what the vegetable vendor is trying to say in his bambaiyya hindi, he'll start speaking English!


6. The only place where you can find "Nokia" branded underwear!


7. Where you can come across drunkard's who'll talk a lot about how the whole nation is screwed up. Ending up, asking you money for a vada-paav.


8. Where Crows have lost their sense of time. You can hear them crowing @ 2100 hrs/ 2300 hrs/ 0100 hrs/ 0300 hrs........


9. Where "Bhaiyya" is taken as an abuse!


10. Where you can find more garbage at Jhuhu beach, compared to the Jhuhu Road MCGM Garbage-bin.

Discount!!

08 January 2010 वेळ: Friday, January 08, 2010
Ketaki's blog has a new article named : Return to Innocence.
That reminded me of a theory called: Discount theory.

Imagine, you are walking down the street. A young lad rush's his way out and unintentingly ends up passing you a slight push.

What would be your imediate reaction?
"Aabe itni jaldi thi toh......."
Most of us here would end up abusing the guy, or making him realise his mistake.

Now lets consider the same situation. Let the Young gentleman be replaced by a kid (5-7 years old)
Now how would you react?
"Aarey aabhi gir jata naa....."
The tone would have been carefull. You may even forgive the kid for this and offer him a candy.


I remember in my childhood I always judged a shopkeeper by how he treats me.
We used to stay in Kolhapur.
There was a stationery shop named - Daasram in Rajarampuri. Every time I visited Daasram. The Owner used give a broad smile. Enquire me about my school. He never fabricated a smile.
He used to give me little discounts to save a few coins for me.

He wasnt like his competetor, who was too busy for himself.

Whats the difference in every case we disscussed above.
Why do we change our point of view according to the one whom you are facing?




The Discount theory is releated to our behaviour. Giving small discounts when you're furious about something. Imagine the same mistake commited by an innocent child. Would you sound so harsh. I bet, the tone and the manner would definately differ.

We can just go on giving innumerous discounts on various incidents. May be the new set of reactions would be appreciated at a larger extend.

Eg:
Imagine you're attending a math class. You're unable to get on with a certain numerical.
>which reaction would you prefer from your professor?

A. Aarey chu****................
B. Aarey Raja/ Beta ..............

Baba's thought for Mumbai!

07 January 2010 वेळ: Thursday, January 07, 2010
Kavlyancha aani Kabutarancha jar aawaj surel asta, tar Mumbai-hi kiti surel zali asti!

New Year Party! 2010

03 January 2010 वेळ: Sunday, January 03, 2010


New Year Party of 2009!
Last New Year me and Amruta made Bhel for all our hostel mates.And all of us pounced on it as if we had been hungry for years all together. It was a very sombre, quiet and full filling kind of a new year celebration. All of the chutkus and Aaji in my hostel enjoyed a lot!

Platinum New Year Party @ Bhamburkar's Place! 31st Dec, 2009 - 1st Jan, 2010

Key Highlights-
This years New year party was Platinum rated! I really thank Professor, Aaditi, Mihir, Aakash, Deepti, Milya and Sheetal for the rocking party that we had at Professor's place! Can't forget how we all gyrated to bollywood songs and all the fun that we had! The party was especially rocking because of the great food and drink arrangements! ; )

Can't believe Aakash and Prathamesh had to make their way to Tulsi Baug(probably for the first and last time in their lives) to buy all the cutlery and glasses! I have to mention the special pains that they took while selecting the measurement glass! : )

The party was also responsible for according nicks that will not be forgotten ever!!
Like Rocket Sane!! and Jet Apte!!!

Thanks Milya for dropping me home in freezing cold!! And yeah if it was not for you I would not have reached on time for my "first day" @ my "new office".

Ok and a special thanks to me for controlling my yawns or atleast hiding them from my new colleagues for a whole 8.30 hours !!! Ghosh I was exhausted from the party!!

And how can I forget the guest appearance that Bongs made for the party in principle if not in person!!

2010 has begun with the most smashing party ever! Hope this year rocks for all of us!!

AKS | Entries (RSS) | Comments (RSS) | Designed by MB Web Design | XML Coded By Cahayabiru.com | Distributed by Deluxe Templates