Singing in the rain

30 April 2010 वेळ: Friday, April 30, 2010
I'm singing in the rain
Just singing in the rain
What a glorious feelin'
I'm happy again

Just singin',
Singin' in the rain

आज सकाळी गजर वाजायच्या आधीच, ओल्या मातीचा मंद सुगंधाने हाक़ मारली. आहाहा काय माहोल होता!
भुर्र-भुर्र पावसात जॉगिंग ला निघालो! सकाळपासून मनात background music चालूच होतं. आता Avial Nada-Nada वाजत होतं.
आज दिवस भर असंच वातावरण असलं पाहिजे राव. Cafe Paradise ला मनोसोक्त चहा ढोसून घरी आलो. तरी गुडलकचा बन-मस्का-जॅम चुकवला नाही.

पाउस ह्या विषयावर उगाच प्रेम उत्तु जात होतं. चिक्कार लिहावसं वाटत होतं, उगाच रसिकपणा उफ्फाळून वर येत होता. लहानपणी पाउस म्हणजे फक्त आकाशातून पाण्याच्या धारा लागणे. अश्या पावसात नवा रेन-कोट घालून जीवावर आलं असतांना पण शाळेला जायचं. शाळेत नेहमीच्या साच्यातले पावसावरचे निबंध लिहायचे. मनात पावसा बद्दल तसली काही भावना नसली तरी उगाच मास्तरांची छडी चुकवण्या करता काही भौतिक वाक्य ठुसून त्या निबंधाचा कबाडा करायचा.

लीखाणासारखी गोष्ट जी स्वच्छंदपणे झाली पाहिजे, अश्या सहज सोप्प्या क्रियेला मार्कांचं गाजर दाखवून सगळी मज्जा निचोडून टाकलीये. एक-से-एक निबंध रचल्या गेले असते आज पर्यंत. पण हे असंच चालत राहणार. जेव्हा मित्र म्हणजे काय हे माहिती पण नसतं. एखाद्याशी तोंड-ओळख असणे म्हणजे आपण मित्र समजून चालत असतो. अश्या वयात "मित्र" विषय देऊन निबंध लिहायला लावतात. असे कित्येक विषय दाखवून देता येतील..... "शाळा","आई", "प्रवास", "आवडते गुरुजी"

आता २२व्या वर्षी जेव्हा शाळेतल्या एखाद्या मास्तरची आठवण येते, ती पण निव्वळ एखाद्या शाळेत जडलेल्या सवयी मूळे......"अरे, बेस्ट माणूस होता" असा उल्लेख होतो मग.
पैज लाऊन, जेव्हा बगैर तिकीट रेलवेचा प्रवास करतांना, लहानपणी लिहलेला मूळ-मूळीत निबंध आठवतो. तेव्हा तडक असला एखादा निबंध लिहून काढावसा वाटतो, शाळेतील दिवसात नाही लिहता आलं, ब्लॉग वर मात्र बिंदास खरडता येतं.

ह्या भुर्र-भुर्र्त्या पावसात आज बर्याच वर्षांची हुर्र हुर्र ची सर येऊन गेली.

संत्रवाणी - आवरासावरी

23 April 2010 वेळ: Friday, April 23, 2010
|| श्री आळसोबा प्रसन्न ||

आयुष्यात अनेकदा असे कठीण प्रसंग येतात जेव्हा स्वतःला सावरणं महामुश्किल असतं. खास करुन तेव्हा जेव्हा तुम्हाला अनावर हसू आलेलं असतं पण वेळ, जागा किंवा परिस्थिती चुकीची असल्याने दाबून ठेवावं लागतं.

आपला,
(सावरलेला) सौरभ

संत्रवाणी - निश्चय

वेळ: Friday, April 23, 2010
|| श्री आळसोबा प्रसन्न ||

आजकाल मी कोणतीच गोष्ट सिरिअसली नं घेण्याचं खुप सिरिअसली ठरवलं आहे.

आपला,
(सिरिअस) सौरभ

Pakde rehna

17 April 2010 वेळ: Saturday, April 17, 2010


आम्ही रसिक

वेळ: Saturday, April 17, 2010
वेळ: रात्री साधारण १:३०-२:०० वाजताची. भुरजी-पाव चापुन टेबललॅम्पच्या मंद पिवळ्या उजेडात निवांत बसलेलो. G-पॅट बेडवर आडवा झालेला. डॉक्टरच्या फोनवर ऋतु-हिरवा अल्बममधली गाणी वाजत होती. ऋतु हिरवा... ऋतु बरवा... पाचूचा वनी रुजवा... आशा भोसले यांनी स्वर छेडले. निरव शांततेतलं ते वातावरण मंतरलं गेलं, कशाने तरी भारावलं गेलं...
G-पॅट(डोळे मिटलेल्या समाधी अवस्थेत): अरे, केवढा गोड आहे आशा भोसलेचा आवाज. श्श्या...
मी(तल्लीन होऊन): म्हणजे अस्वस्थ व्हायला होतं, एवढा गोड कसा काय असू शकतो! अशक्य...
डॉक्टर(हसत): असं वाटत आशा भोसलेला मिठी मारुन पप्पी घ्यावी, एवढा गोड आहे अरे...
(हे ऐकून मी आणि G-पॅट "!!!!!" भावना पोचल्या... आशा भोसले रॉक्स्झzzz!!! she is the most versatile and talented and greatest singer in world.)
हा किस्सा झाल्यावर नकळत गप्पांमधे कवितांचा (मुलगी नव्हे) विषय निघाला. "निवडुंग" चित्रपटातील ग्रेस ह्यांनी लिहलेल्या गाण्यांवर चर्चा झाली. ग्रेस ह्यांची गाणी मला abstract category मधली वाटतात, समजून न समजल्यासारखी. डॉक्टरने मला त्यांच्याबद्दल एक फार छान किस्सा सांगितला. हॄदयनाथ मंगेशकरांच्या कार्यक्रमाला तो गेला होता तेव्हा त्यांनी तो ऐकवला होता. ग्रेस ह्यांच्या "ती गेली तेव्हा रिमझिम" गाण्यात एक ओळ आहे "ती आई होती म्हणूनी, घनव्याकुळ मीही रडलो". हॄदयनाथांनी जेव्हा ह्या ओळीबद्दल ग्रेसना विचारलं तेव्हा ग्रेस ह्यांनी एक कथा सांगितली. ती अशी...
एक माणुस रोज संध्याकाळी एका टेकडीवर नगारा वाजवत असे. आणि तिकडे एक मेंढीचं पिल्लू त्याला बघुन रडायला लागे. एकदा असेच होता तो माणुस त्या पिल्लाजवळ जातो आणि विचारतो की मी नगारा वाजवायला घेतो तेव्हा तु रडतोस का? तुला आवडत नाही का माझं नगारा वाजवणं? तेव्हा ते पिल्लू त्याला म्हणतं मला तुझ्या नगाऱ्यातलं काही समजत नाही, पण मला एवढच माहितीये की त्या नगाऱ्याचं जे चामडं आहे ते माझ्या आईच्या कातडीपासून बनवलय...
बास्स... हे ऐकून मी सुन्न झालो. काय समजायचं ते समजलो. एका, फक्त एका ओळीमागे एवढा गहन विचार असू शकतो!!!??? मग अजून एक समजलं ग्रेस ह्यांच्या कविता मला कधी समजल्याच नव्हत्या आणि त्यांच्यामागील गोष्ट कळल्याशिवाय त्या समजणारदेखिल नाहीत.

आपला,
(रसिक) सौरभ

A Machine.....

16 April 2010 वेळ: Friday, April 16, 2010

Beyond the Window

15 April 2010 वेळ: Thursday, April 15, 2010

तिरकी

14 April 2010 वेळ: Wednesday, April 14, 2010
तसं आपलं डोस्कं तिरकं फिट झालंय. तिरसटपणा बद्दल लिहायचंच झालं तर आपन ज्यादा पुरवणी मागून घेऊ. पुण्यात आल्यापासून जरा तिरसटपणा वाढला असावा.
आज-काल शंत्या काहीही विचारायच्या आधी विचारतो, तू सिरीय्स्ली उत्तर देणार असशील तर विचारतो.
काही बॉलच असे असतात कि त्यांना संण्कुन्न बॉउंड्री पलीकडे करून टाकावं अशी एकाच इच्छा मनात येते. तसाच एखादा प्रश्न असा येतो, कि त्याला बॉउंड्री दाखवल्या शिवाय उत्तर देण्याची मज्जा राहत नाही.

असाच एक किस्सा परवा दिवशी झाला. जसं मनात येईल तसं माझ्यातला "gangster" जागा होतो, मग "अप्पान लई तिरक्या ..डोक्याचे"
मुंबईत असतांना मित्रांचे फोने आले की . हाल हवाल पुसतात, कधी येणार अशे काही विषय तोंडी लाऊन, मग मुद्द्याचं बोलू लागतात. परवाच एका मित्राने विचारलं -

"और मुंबई में गर्मी - वर्मी कैसी है?" आपन्न लगेच उत्तर घेऊन हाझर.
"अब्बे! क्या बताऊ यहाँ बरफ का तूफ़ान चालू हैं! आजकल 'मुम्बाई' मुंसीपाल्टी एक हेलिकॉप्टर में ४-४ बरफ के गोले वालों को बैठके, उप्पर जा कर भूनना हुआ बरफ डालने बोलती हैं!"
उगाच समोरून - शिव्या फायर होतात, आणि आपण मुद्यावर बोलू लागतो.

Survivors!

12 April 2010 वेळ: Monday, April 12, 2010
Its wonderful.....how humans react when jolted in a sudden adverse spot. I think there is something that directs 200% energy to their mind and the will to survive takes over like a rapid action force!! The end result is hardcore surviors - who are better equipped to face the future!!

Obeservation : Someone I know - Making everything out of nothing

Photographing a drop

07 April 2010 वेळ: Wednesday, April 07, 2010

There's nothing as boring as a Sunday afternoon. After a filling lunch, partially suspended in drowsiness. You can just utilise the "hangover" to photograph a drop.

While considering this topic through the Physics point of view - we can call it "Fluid Dynamics"

Getting back to the topic.

Capturing a drop crashing down on the mass of water and then bouncing up with the denominator, repeating the bounces 2-4 times before it sinks into the waves with a black hole in the centre.

First of all you ouhgt to know some basic terminology :

1.Apperture - Click here

2.Shutterspeed - Click here



Now that, we're conceptually progressed we can start off with our assignment.
Requirements:

Few things need to be set up, so as to favour our photograph. Like a dripper (can be one IV set too ;)...........I used a plastic bag, with a hole peirced at its base.) An external source of white light can also pose to be helpful. Remember if your hand is shaky you should take help of a tripod. Chartpapers to define your background. Tissues to wipe off the unwanted water drops holding on to the borosil bowl. Do not forget a ruler.



On your Mark's, Get Set, Click!!:


(zooming is possible!)

Before you start clicking, immerse the ruler in the bowl. Place it in the centre of the bowl (where the drip is suspended) Focus your camera accordingly on the ruler.

Here comes the role of patience. While you are set with the angle, the light is perfect and the drop is meticulously regulated patiently watch the drop through your view finder for a while. No hastes to hit the "click". As you get accustomed to the frequency between the two drops, decide which moment is yours.....

Hit the click, may be the first photograph is not the one you wanted.

Lets check what's your shutter speed and apperture.

Usually when I clicked the photograph > I tried clicking the photographs from the range of

Shutter speed : 320 to 630
Aperture : 5.0 to 7.0

I think letting out the perfect setting of the shutter speed and aperture will kill away the fun of patience and later the sense of achievement after clicking it :)

A small handy tip: If you are using a flash try to cover your flash with a thin butter paper, this can help you reduce the harshness of the flash on the droplet.

Click! ;)

Smile Labs - Constructing Smiles

02 April 2010 वेळ: Friday, April 02, 2010
A new series, where I'll be posting the "unnoticed" action that made me smile!

Mumbai: Link Road: 0910 hours.

A bunch of 8-10 years old kids were waiting to cross the road. One of them held a Cricket bat in his hands. As the space bubble arrived between the vehicles, the lad hopped a few steps and taking a stance on his front foot, swinged his bat in the air! His Imaginary ball had crossed the boundary line.

By the time he had crossed the road. Now he was busy waving his bat in the air, just like Sachin Tendulkar waves his bat after his century!


Timeout

01 April 2010 वेळ: Thursday, April 01, 2010


AKS | Entries (RSS) | Comments (RSS) | Designed by MB Web Design | XML Coded By Cahayabiru.com | Distributed by Deluxe Templates